شهر را اگر موجودی زنده دانست باید علاوه بر تلاش جهت بهبود چهره‌ی سخت و خشن آن، در جهت تلطیف شهر با برنامه‌هایr فرهنگی،هنری و زیباسازی و زیباشناختی اقدام نمود.
توجه به موضوع زیباسازی، طراحی و نصب
اِلِمانها ضمن احیای هویت یک شهر تاثیر مستقیم بر نشاط‌آفرینی دارد اما این امر در سایه شورای غیرمتخصص و غیر متعهد و شهردار مطیع شورا در بوکان مورد بی‌اعتنایی قرار گرفته و اگر اقدامی محدودی هم نیز صورت گرفته سلیقه‌ای،ناموزون و در نازلترین حالات ممکن به صورت سخیف بوده است.
گذاشتن چند #گلدان در زیرگذر معلم ،نصب اِلِمان های ساده و زنگ زده با فرهنگ #نوروز ، رنگ آمیزی مجسمه ای مربوط به چند دهه گذشته (مجسمه مادر ) ، ساخت تونلی نوری و کاشت گل در خیابان چند متری بخشی از اقداماتیست که نه تنها نشانی از وجود «تخصص» و «تجربه» در زیباسازی را نشان نمیدهد بلکه عملاً به جای «زیباسازی» تنها «عملکردسازی» بوده است.
در شهرهای همجوار قضیه فرق می‌کند مدیریت شهری در جهت زیباسازی از عُنصرهای تاریخی و فرهنگی در اِلِمان ها استفاده می‌کند
در سطح شهر مهاباد اِلِمان بداق سلطان
در سطح شهر بانه اِلِمان دکتر ابراهیم یونسی
و جدیدا در شهر سقز اِلِمان کوپه پنیر کوردی نصب شده است
️اما در بوکان به لطف شورای دو هزار رای و در سایه تصمیمات خلق الساعه و غیرکارشناسی شهردار منفعل ، زیبایی های شهر بوکان تنها در تابلوهای عظیمه جثه تبلیغاتی خلاصه شده است
اگر از دید شهرداریها اِلِمانها شناسنامه پویا و مشخصه فرهنگ و هنر یک شهر است، تابلوهای عظیمه جثه و خطرناک بیانگر کدام فرهنگ و هنر و شناسنامه بوکان است.؟
️اگر از هویت کشاورزی بوکان بگوییم گندم و آلبالو نماد این شهر است.
️اگر از تاریخ بوکان بگوییم سردار عزیزخان مکری و آجرهای قلایچی نماد بوکان هستند.
اگر از فرهنگ و هنر بگوییم ماموستا حسن زیرک، ماموستا قالەمەره و ماموستا سواره و ده‌ها شخصیت دیگر نماد بوکان است.
اما به لطف شورای منفعل با مدرکهای بی ربط همچنن تاریخ چند سالی است «بوکان ـ عروسی موکریان» از هرگونه اِلِمانی که بیانگر فرهنگ و هنر است محروم گشته است و به حیاط خلوتی برای معاملات پشت پرده شهرداران و تعدادی اعضای شورا تبدیل شده است.
منبع : بوکان موکریان
