متوسط هزینه کل خالص سالانه یک خانوار شهری در سال ۱۴۰۲ بیش از ۲۰۶ میلیون تومان بوده که نسبت به رقم مشابه سال ۱۴۰۱ معادل ۵۰.۶ درصد افزایش داشته است، همچنین متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار شهری نشان می‌دهد؛ استان تهران با ۳۳۰ میلیون تومان بیشترین و استان آذربایجان غربی با ۱۰۷ میلیون تومان کمترین هزینه را در سال ۱۴۰۲ داشته‌اند.
به گزارش زریان از بازار سرمایه ایران (سنا)، نگاهی به نتایج طرح آمارگیری هزینه و درآمد خانوار در سال ۱۴۰۲ در مناطق شهری و روستایی نشان می‌دهد؛ از هزینه کل سالانه خانوار شهری تقریبا معادل ۵۱ میلیون تومان (۵۱۴،۷۶۱ هزار ریال) با سهم ۲۴.۹ درصد مربوط به هزینه‌های خوراکی و دخانی و ۱۵۵ میلیون تومان (۱،۵۵۰،۴۸۹ هزار ریال) با سهم ۷۵.۱ درصد مربوط به هزینه‌های غیرخوراکی بوده است. در بین هزینه‌های خوراکی و دخانی، بیشترین سهم مربوط به هزینه گوشت با سهم ۲۴.۷ درصد و در بین هزینه‌های غیرخوراکی بیشترین سهم با ۵۶.۵ درصد مربوط به هزینه مسکن، سوخت و روشنایی بوده است.
همچنین، متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار شهری تقریبا معادل ۲۵۷ میلیون تومان (۲،۵۶۹،۳۷۲ هزار ریال) بوده که نسبت به سال قبل، ۵۳.۹ درصد افزایش داشته است. بر این اساس در سال ۱۴۰۲ رشد متوسط درامد سالانه خانوارهای شهری بیشتر از رشد متوسط هزینه کل سالانه است.
در عین حال، منابع تامین درآمد خانوارهای شهری نشان می‌دهد؛ ۲۹.۸ درصد درآمد از مشاغل مزد و حقوق بگیری، ۱۶.۹ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و ۵۳.۳ درصد از محل درآمدهای غیرشغلی خانوار تأمین شده است.
از سویی دیگر، مقایسه درصد خانوارهای شهری استفاده کننده از لوازم عمده زندگی در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۴۰۱ نشان می‌دهد خانوارهای استفاده کننده از تلویزیون رنگی از ۹۷ به ۹۷.۱، جاروبرقی از ۹۱.۶ به ۹۳، ماشین لباسشویی از ۸۸ به ۸۹.۴، یخچال فریزر از ۶۷.۷ به ۶۹.۲، اتومبیل شخصی از ۵۳.۷ به ۵۴.۸، مایکروویو و فرهای هالوژن‌دار از ۱۲.۹ به ۱۵.۲و ماشین ظرفشویی از ۸ به ۸.۷ درصد تغییر یافته است.
همچنین، در سال ۱۴۰۲، عمده‌ترین نوع سوخت مصرفی ۹۵.۸ درصد از خانوارهای شهری برای گرما، گاز طبیعی (شبکه عمومی) بوده است.
متوسط هزینه خالص سالانه یک خانوار روستایی
بر اساس گزارش مرکز آمار، متوسط هزینه کل خالص سالانه یک خانوار روستایی حدود ۱۱۰ میلیون تومان (۱،۱۰۶،۵۹۰ هزار ریال) بوده که نسبت به سال قبل ۴۰.۳ درصد افزایش نشان می‌دهد. از هزینه کل سالانه خانوار روستایی تقریبا معادل ۴۴ میلیون تومان (۴۳۷،۶۹۴ هزار ریال) با سهم ۳۹.۶ درصد مربوط به هزینه‌های خوراکی و دخانی و ۶۷ میلیون تومان (۶۶۸،۸۹۶ هزار ریال) با سهم ۶۰.۴ درصد مربوط به هزینه‌های غیرخوراکی بوده است. در بین هزینه‌های خوراکی و دخانی، بیشترین سهم مربوط به هزینه گوشت با سهم ۲۴.۲ درصد و در بین هزینه‌های غیرخوراکی، بیشترین سهم با ۳۵.۷ درصد مربوط به مسکن، سوخت و روشنایی بوده است.
همچنین، متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار روستایی حدود ۱۵۰ میلیون تومان (۱،۴۹۲،۹۲۶ هزار ریال) بوده که نسبت به سال قبل ۵۱.۴ درصد افزایش داشته است. بر این اساس در سال ۱۴۰۲ رشد متوسط درآمد سالانه خانوارهای روستایی بیشتر از رشد متوسط هزینه کل سالانه است. منابع تامین درامد خانوارهای روستایی نشان می‌دهد که ۳۰.۲ درصد از مشاغل مزد و حقوق بگیری، ۲۹.۳ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و ۴۰.۵ درصد از محل درامدهای غیرشغلی خانوار تأمین شده است.
در عین حال، مقایسه درصد خانوارهای روستایی استفاده کننده از لوازم عمده زندگی در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۴۰۱ نشان می‌دهد که خانوارهای استفاده کننده از اجاق گاز از ۹۷.۸ به ۹۸.۱، تلویزیون رنگی از ۹۳.۶ به ۹۴.۳، جاروبرقی از ۶۹.۴ به ۷۱.۶، ماشین لباسشویی از ۶۰.۵ به ۶۲.۶، یخچال فریزر از ۵۴.۸ به ۵۶.۹، اتومبیل شخصی از ۳۷.۱ به ۳۷.۷، مایکروویو و فرهای هالوژن‌دار از ۲.۳ به ۳.۲ و ماشین ظرفشویی از ۰.۴ به ۰.۵ درصد تغییر یافته است.
از سویی دیگر، در سال ۱۴۰۲ عمده‌ترین نوع سوخت مصرفی مصرفی ۸۰.۷درصد از خانوارهای روستایی برای گرما، گاز طبیعی (شبکه عمومی) و ۸.۷ درصد نفت سفید بوده است.
متوسط هزینه‌ها و درآمد خانوار بر حسب استان
بررسی متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار شهری نشان می‌دهد؛ استان تهران با ۳۳۰ میلیون تومان (۳،۳۰۸،۴۳۶ هزار ریال) بیشترین و استان آذربایجان غربی با ۱۰۷ میلیون تومان (۱،۰۷۴،۹۵۱ هزار ریال) کمترین هزینه را در سال ۱۴۰۲ داشته‌اند.
همچنین استان تهران با حدود ۳۸۲ میلیون تومان (۳،۸۱۸،۶۰۰ هزار ریال) بیشترین و استان سمنان با حدود ۱۵۸ میلیون تومان (۱،۵۷۷،۵۸۴ هزار ریال) کمترین متوسط درامد سالانه یک خانوار شهری را در سال۱۴۰۲ به خود اختصاص داده است.
افزون براین، بررسی متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار روستایی نشان می‌دهد؛ استان بوشهر با ۱،۸۳۴،۳۶۷ هزار ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ۵۸۹،۴۰۹هزار ریال کمترین هزینه را در سال ۱۴۰۲ داشته‌اند.
همچنین، استان مازندران با ۲،۴۰۷،۱۱۹ هزار ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ۷۱۵،۵۴۴ هزارریال کمترین متوسط درامد سالانه یک خانوار روستایی را در سال ۱۴۰۲ به خود اختصاص داده است.
