رفتن اما به چه قیمتی؟
شفیع بهرامیان
شفیع بهرامیان، روزنامهنگار در یادداشت زیر به واکاوی استعفا، پیشنهاد معاونت ریاست جمهوری و رای مخالف مجلس به عبدالکریم حسین زاده پرداخته است.
چهارم مهر و پس از مدتها فرازوفرود به دلیل «انتصاب» «منتخب» حوزه حساس نقده و اشنویه در ۵ شهریور به سمَت تازه تأسیس «معاون توسعه روستایی و مناطق محروم» و درست زمانی که روابط طیف تندروی مجلس با دولت چهاردهم و رئیس آن پزشکیان به دلیل برخی سخنان وی در نیویورک متشنج بود، ۱۲۷ نفر از مجموع ۲۴۷ نماینده حاضر در صحن علنی مجلس، با استعفای عبدالکریم حسینزاده مخالفت کردند!
این اقدام مجلس، واکنشهای مختلفی بهدنبال داشت که بیشتر در ۳ گروه قابلبحث است؛ برخی کنشگران سیاسی خارج از آذربایجانغربی و رسانههای هوادار دولت جدید که اطلاع چندانی از وضعیت این استان و حوزه انتخابیه نقده و اشنویه ندارند ضمن انتقاد از تصمیم مجلس با اشاره به استفساریه سال ۶۰ شورای نگهبان، صِرف پذیرش پُست دولتی توسط نمایندگان را در حکم استعفا دانسته و از دولت خواستند بر این انتصاب پافشاری کند. گروهی از فعالان سیاسی و رسانهای «اهل سنت» کشور نیز این اقدام مجلس را سنگاندازی در برابر استیفای حقوق شهروندی پیروان سایر مذاهب کشور و جلوگیری از «تابوشکنی» دولت پزشکیان در استفاده از نیروهای اهل سنت و شکلگیری «وفاق ملی» دانستند؛ در برابر این دو اما بسیاری از مردم، فعالان و کنشگران حوزه انتخابیه این نماینده و استان آذربایجانغربی ضمن ابراز خرسندی از اقدام مجلس خواستار تداوم خدمت منتخب خویش در ۳ سال باقیمانده شده و حتی با برجستهسازی نامهایی چون جلال محمودزاده، سلیمان پاکسرشت، جلیل رحیمی جهانآبادی و… خواستار معرفی یکی از این شخصیتهای اهل سنت بجای این نماینده در پست معاونت رئیسجمهوری شدند.
با نگاهی به کامنتها، مباحث مطروحه در کانالها، صفحات و گروههای فعال در فضای مجازی و همچنین رصد نظرات و سخنان ساکنان این حوزه انتخابیه بهروشنی میتوان دریافت که بخش زیادی از مردمان شهرستانهای اشنویه و نقده با این انتصاب مخالف و خواستار تداوم فعالیت منتخب خویش در کسوت نماینده مجلس شدهاند. امری که ذوالنوری نماینده مخالف استعفا نیز از آن بهعنوان « تضییع حق مردم نجیب و شریف نقده و اشنویه که به او رأی دادهاند » نام میبرد. البته ذوالنوری با انتقاد از کسانی که نمایندگی مردم را سکویی برای رفتن به جایگاه دیگر قرار میدهند گفته «خود آقای حسین زاده متقاضی رفتن از مجلس نبودند و آقای رئیسجمهور ایشان را انتخاب کرد.»
براین اساس و اکنونکه علاوه بر بخش زیادی از مردمی که به ایشان رأی داده و بار امانتی ۴ ساله بر دوش وی نهادهاند؛ اکثریت مجلس شورای اسلامی و ازجمله یاران نزدیک نماینده اشنویه و نقده چون «هادی قوامی» نماینده کُرد خراسان شمالی با استعفای وی مخالفت کردهاند آیا این پُست در قیاس با جایگاه نمایندگی، ارزش آن را دارد که برای تصاحبش از جانب مهندس حسین زاده پافشاری و اصرار صورت پذیرد؟
برخی از مخالفین رفتن حسینزاده از مجلس به دولت؛ معتقدند نامبرده اصولاً خسته از کار نمایندگی و پاسخگویی هرروزه به درخواستهای ریزودرشت مردم است. اینکه این گمانهزنی تا چه حد درست یا نادرست است، گذر زمان و تبیین و شفافسازی توسط حسین زاده مشخص خواهد کرد.
مخلص کلام اینکه این جایگاه آیا اینقدر ارزش دارد که برای بدست آوردنش، نماینده شاخصی چون «عبدالکریم حسین زاده» بهخاطر آن، هم به خواست مردم خویش پُشت کند و هم ناز دوباره مجلسیان و دولت را برای نامه دوم پزشکیان به مجلس و بررسی مجدد استعفا بهجان بخرد؟ گذر زمان پاسخ این سؤال را خواهد داد.