تابلوسازی رضا
جامعه

ماجرای رکوردزنی زنان بوکان در انتخابات شورای شهر

برخی فعالان رسانه‌ای شهر بوکان پوستر تبلیغاتی و کاهش میزان مشاکت مردم بوکان در انتخابات را علتی بر پیروزی ژیلا عبدی و ورود دیگر زنان به شورای شهر بوکان دانسته اند.
در ششمین دوره انتخابات شورای شهر ۱۴۰۰، سه زن بوکانی موفق شدند بعنوان منتخبان این دوره وارد شورای این شهر شوند. ژیلا عبدی با کسب ۲ هزار و ۷۵۰ رای، نفر اول این دوره شورا‌های بوکان بود. گلاویژ حسینی” با ۲ هزار و ۴۷ رای و “پخشان سلیمی” با ۲ هزار و ۴۳ رای جایگاه نفر ششم و هفتم را آن خود کرده و بعنوان اعضای اصلی شورای شهر انتخاب شدند. همچنین از بین اعضای علی‌البدل هم “هانا چالاک” با هزار و ۷۱۲ رای به شورای شهر بوکان راه یافته است.
این حضور کم سابقه زنان در عرصه رقابت انتخابات شورای شهر آن هم در شهر کوچکی همچون بوکان، توجه برخی رسانه‌ها را به خود جلب کرده است. به این دلیل که در بین شهر‌های آذربایجان غربی و اطراف بوکان به جز تکاب و پیرانشهر هیچ زنی نتوانسته منتخب این دوره از انتخابات شورای شهر شود.
در دوره قبل انتخابات شورای شهر بوکان هم دو زن توانسته بودن به شورای شهر راه یابند، اما هیچکدام نتوانستند رای اول را تصاحب کنند. در آن زمان لیلا احمدی اقدم توانست جایگاه ششم را کسب کند و پخشان سلیمی که اکنون جایگاه هفتم را به دست آورده در آن زمان عضو عدالبدل شورای شهر بوکان بود.
البته ژیلا عبدی هم در آن دوره در انتخابات شورای شهر بوکان شرکت کرده بود، اما نتوانست آراء لازمه را کسب کند. از همین رو برخی فعالان رسانه‌ای شهر بوکان پوستر تبلیغاتی و کاهش میزان مشاکت مردم بوکان در انتخابات را علتی بر پیروزی او و ورود دیگر زنان به شورای شهر بوکان دانسته اند.
علت پیروزی ژیلا عبدی در انتخابات بوکان چه بود؟
ژیلا عبدی رای اول انتخابات شورای شهر، فارغ التحصیل رشته حقوق است. شغل گلاویژ حسنی وکیل دادگستری است. پخشان سلیمی هم استاد درس انقلاب دانشگاه آزاد و دبیر علوم اجتماعی مدرسه بوده و اکنون عضو اصلی شورای شهر بوکان است.
شاید یکی از علت‌های مهم راه یابی این زنان به شورای شهر شبکه روابطشان باشد. گلاویژ حسینی در این باره در گفتگو با روزنامه هفت صبح گفته است که او و عبدی در یک دفتر حقوقی با هم همکار بودند و همین باعث شده که روابط عمومی خوبی داشته باشند و مردم زیادی آن‌ها را بشناسند.
علاوه بر آن‌ها پخشان سلیمی هم که شغلش معلمی در مدرسه و دانشگاه بوده توانسته آرای افراد زیادی را به خودش جلب کند، شاید شغل او سبب این موفقیت شده باشد.
حسینی یکی دیگر از دلایل موفقیتش را فعالیتش در حوزه وکالت دانسته و می‌گوید: «بخش زیادی از پرونده‌هایی که در دادگاه‌ها پیگیری کردم مربوط به پرونده‌های طلاق، قیمومیت، سرپرست خانوار و خلاصه مسائل و مشکلات زن‌ها بود. به خاطر همین حدس می‌زنم نیمی از آرای خود را از زنان به دست آورده باشم.»
همین مورد باعث شده تا برخی رسانه‌ها سرشناس بودن و روابط اجتماعی این زنان را علتی بر موفقیتشان بدانند. در بررسی شهر‌های دیگر آذربایجان غربی مشخص شد که فقط شهر بوکان توانسته حضور گسترده زنان در انتخابات شورای شهر را شاهد باشد، پس شاید روابط اجتماعی این بانوان سبب ورودشان به شورای شهر بوکان شده باشد.
در طرف دیگر هم برخی می‌گویند که این انتخاباتی جنسیتی بوده و زنان این شهر باعث افزایش آراء هم جنسانشان شده اند. اما در مقابل برخی دیگر بر این نظرند که حمایت از یک کاندیدای زن به کمپین او، مواضعش و شرایط دیگر بستگی دارد و زنان بوکان با بررسی سوابق و فعالیت‌های نامزدهای انتخاباتی شورای شهر به آن‌ها رای داده اند.
در این رابطه هانا چالاک عضو علی‌البدل این دوره از انتخابات شورای شهر بوکان می‌گوید که با درد و رنج بانوان و جوانان آشنا است و مطالباتشان را می‌داند. او ادعا دارد که تبعیض علیه بانوان را درک کرده است. حق زنان و جوانان را از مدیریت شهری دادخواهی می‌کند و در صورت راه پیدا کردن به شورای شهر، حضوری کیفی خواهئ داشت نه کمی و در تصمیم‌گیری‌های نقش خواهد داشت.
گلاویژ حسینی هم در ادامه گفت وگویش علت رای آوردنش را توضیح داده و گفته است: «من به خاطر اینکه اول رد صلاحیت شده بودم، وقت زیادی برای تبلیغات نداشتم، ولی از همان اول حدس می‌زدم که به شورای شهر راه پیدا کنم. به خاطر اینکه من ۱۰سال است وکیل هستم و روابط عمومی زیادی دارم. من و خانم عبدی که اولین نفر این انتخابات شده در یک دفتر حقوقی کار می‌کنیم.»
حسینی اضافه کرد: «وقت‌هایی که من جلسه دارم خانم ژیلا عبدی مسئول امور حقوقی دفتر هستند. ایشان دوره قبل هم در انتخابات شرکت کرده و تعداد آرایشان از امسال بیشتر بود، ولی نتوانستند وارد شورای شهر شوند. همسرم هم در شهرداری کار می‌کند. ایشان مسئول تیم فنی ستاد‌های من در این مدت بودند. من به حضور زنان در این دوره شورای شهر بوکان خوشبین هستم و آرزو می‌کردم که‌ ای کاش اصلا تعدادمان بیشتر از سه نفر هم بود. دلم نمی‌خواهد در شورای شهر منفعل باشم و از آرای مردان پیروی کنم.»

مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا