محمد رسول چراغی هه‌ر به نێوی ئه‌و خودایه‌ی ئاسمانی به بێ راگر راگرد، زه‌وی به‌و هه‌موو پیت و فه‌ڕه‌وه‌ بۆ مرۆڤ ده‌سته‌مۆ کرد، مرۆی له خاک و فریشته‌ی له نوور و جنۆکه‌ی له ئاگر ئافریده کرد، کاتێ مرۆی چێ کرد، فه‌رمانی به فریشته‌کان کرد، تا هه‌موویان کڕنۆشیان بۆ ئاده‌م برد، فه‌رمانی خودایان جێبه‌جێ کرد، جگه […]