فرهنگ و هنرگفتگو

در مصاحبه با دلزار عابدی هنرمندی سقزی: موسیقی در روح و فکر من است

تهیه و تنظیم : الهام مظاهری، زینب یاراحمدی

خودتان را معرفی فرمایید.
من دلزار عابدی،متولد ۱۳۷۴ هستم.در شهر سقز به دنیا آمده ام.فرزند هنرمند بزرگ استاد علی عابدی هستم که برجسته ترین اثرشان سرود معروف “به ته‌نیا جێم مەهێڵن” و خودشان آهنگساز،موسیقی دان،نوازنده ویولون و شاعر هستند.شغل ما یک شغل خانوادگی است،پدرم و کل خانواده‌ام علاقه زیادی به هنر داشته و در این عرصه فعال بو‌ده‌ایم.

میزان تحصیلات شما چقدر است؟
من لیسانس آهنگسازی دارم و همچنین مهندسی صدا را تمام کرده و در زمینه‌ی میکس و مسترینگ هم مدرک درجه یک را دارا هستم

رهبر ارکستر را از کجا آموختید؟
رهبر ارکستر را از دامیانا جورانا رهبر ارکست جوانان جهان درایتالیا آموختم و بعدها نزد استاد نادر مشایخی که قبلا رهبر ارکست سنفونیک تهران بود رهبر ارکستر را هم ادامه دادم.

از چه زمانی فعالیت خود را در عرصه هنری شروع کردید.
من از زمان کودکی یعنی از زمانی که به خاطر دارم تحت آموزش پدرم بودم و آلات موسیقی اعم از پیانو و ویولون را آموختم و همچنین آهنگسازی را هم نزد پدرم یاد گرفتم.
و تقریبا در حدود ۷یا۸ سال پیش بود که برای ادامه‌ی تحصیلاتم به تهران آمدم و نزد اساتید برجسته همچون استاد حمدرضا دیبازر
رئیس قبلی دانشکده موسیقی دانشگاه هنر،دکتر رمضانی،شهرام توکلی،علی‌اکبر قربانی،استاد مرتضی شیرکوهی و مهدی حاجی قاسمی کار آهنگسازی را ادامه دادم.

برای طی کردن این مسیر با چه مشکلات و موانعی مواجه بوده اید؟
چون ما در کوردستان متاسفانه آکادمی و دانشگاه موسیقی نداریم و اگر هم داشته باشیم رشته‌ی موسیقی ایرانی هست که ربطی به موسیقی کوردی ندارد.برای همین زمینه کاری من بیشتر زمینه‌ی موسیقی کوردی و موسیقی جهانی بود چون آکادمی هایی که در کوردستان وجود داشت جوابگوی نیازهای من نبود. و من ناچار شدم برای آموختن بیشتر هر هفته در رفت و آمد شهر تهران باشم که این رفت و آمد انرژی زیادی از من گرفت و همین باعث شد که لحاظ مالی هم فشار زیادی را تحمل کنم.

از چه سنی آهنگسازی خود را شروع کردید.
همانطور که اشاره کردم خب راهنما های من اساتیدی برجسته بودند و علاوه بر این من تقریبا ده سال داشتم که اولین ملودی خودم را آهنگسازی کردم و حدودا چهارده سال داشتم که کار جدی خودم را به نام “تاوگه” در استودیو شخصی خومان آماده و پخش کردم و گروه موسیقی نه‌که‌رۆز سقز با تک نوازی استاد علی عابدی آنرا اجرا کردند.
علاوه بر این اساتید چون از بچگی موسیقی با روح من عجین شده همیشه به این هنر علاقه داشتم.برای همین بسیار زیاد به موسیقی های خوب گوش میدهم و بیشترشان را آنالیز کرده‌ام.همچنین از آنالیز کارهای برجسته نکات بسیار زیادی آموختم.من در بین کارهایم از خیلی چیزها مثلا رمان،شعر،نقاشی و… الهام میگیرم چون خودم مدتی در عرصه نقاشی هم کار کرده‌ام.استعداد، کنجکاوی و پیگیری خودم هم در این زمینه بسیار موثر واقع شده‌است.

موسیقی قسمتی از زندگی من نیست بلکه خود زندگی من است.”#موسیقی هویت من است”

چه زمانی بود که مطمئن شدید فعالیت در حوزه‌ی آهنگسازی حوزه‌ی مورد علاقه‌ی شما است؟
موسیقی در روح و فکر من است. عین واقعیت من به یاد ندارم که چه زمانی به طور رسمی شروع به نواختن ساز کردم چون حتی عکس دارم که یک سال داشتم و با آلات موسیقی ور میرفتم.من به طور پیوسته و مداوم از اول زندگی کار موسیقی را انجام داده‌ام اینگونه نیست که از یک مقطع خاصی باشد اما به صورت جدی تر از دوران راهنمایی و اواخر دوران ابتدایی مثلا در مقطع چهارم و پنجم ابتدایی بود که فهمیدم علاوه بر نوازندگی پیانو و ویولون،ملودی هایی را میتوانم بسازم و پدرم این هنر را در من کشف کرد.وقتی که دید میتوانم ملودی بسازم مشوقم شد و خودش هم خیلی من را راهنمایی کرد.

از آثار شاخص خود که بیشتر در میان مردم محبوب شد کدام آثار است؟
من تا اکنون به صورت رسمی علاوه بر تک تراک ها۴ آلبوم را آهنگسازی کرده‌ام و باید اشاره کنم که بیشتر آنها ملودی من نیستند چون من بیشتر کار تنظیم و ارکستراسیون, اهنگسازی برای ارکستر را انجام میدهم.
و بیشتر برای ارکستر آهنگسازی می‌کنم نه ملودی‌سرا یا ملودی ساز.
این چهار آلبوم شامل”شیرینه‌که‌م”با صدای اردوان رستم پور، دومین آلبوم”ژیله‌مۆ” با صدای زرار،سومین آلبوم”هه‌ناسه”با صدای زرار و چهارمین آلبوم با صدای خانم شلیر مولودی بوده‌است.در میان این تراک ها من تک تراکی را به نام “شه‌وانی دووری” برای آقای شیرزاد حسن زاده تنظیم کردم که در Top10سال ۲۰۱۸ در کردستان عراق در رده‌ی اول قرار گرفت و همچنین آهنگ”دڵم ته‌نگه” با صدای زرار در Top10سال ۲۰۱۸ در رده‌ی پنجم قرار گرفت.از ۱۰ آهنگ که بیشتر در میان مردم کوردستان عراق محبوب بود دو آهنگ را من تنظیم کرده‌ام.

خودتان بیشتر طرفدار چه نوع سبک موسیقی هستید؟
من برای سبک خاصی تعصب ندارم و سبک های موسیقی را مرزبندی نمیکنم.اما خودم شنونده‌ی جدی موسیقی کلاسیک غربی هستم و علاوه بر این موسیقی کوردی را از اصیل تا خاننده‌های نامدار من به صورت جدی شنونده‌ی آنها هستم.در این دو استایل موسیقی بیشتر کار کرده ام و تجربه بیشتری دارم.

آیا غیر از خانندگان داخل کشور با خوانندگان خارج از #کشور هم همکاری میکنید؟
بله من با سایر هنرمندان خارج از کشور هم همکاری داشته‌ام.مثلا کار آهنگسازی دو آلبوم از هنرمند زرار که اهل کوردستان عراق هستند و در انگلیس زندگی میکنند را انجام داده‌ام و کار تنظیم یک آهنگ از هنرمند بزرگ کورد استاد نجم الدین غلامی که به زودی پخش میشود را انجام داده‌ام.به صورت پیوسته با هنرمندان خارج از کشور همکاری میکنیم.

خودتان چند آلت موسیقی را مینوازید؟
من ویولون و پیانو را مینوازم اما در کارهای استدیو اگر به عنوان نوازنده شرکت کنم،بیشتر به عنوان نوازنده‌ی پیانو و سینت سایزر شرکت میکنم.

آیا برایتان پیش آمده تا به حال از همکاری با هنرمندی پشیمان شده باشید؟؟
من همیشه سعی میکنم قبل از همکاری با هنرمندان آنها را خوب بشناسم تا بعد ها پشیمان نشوم اما ما بیشترین مشکلمان با هنرمندان این است که آنها در این وضعیت نا‌به سامان تکلیفشان معلوم نیست که میخواهند در چه سبکی بخوانند و چه کار کنند مثلا به فرض میخواهند هم جوانان و هم مسن ها را راضی نگه دارند اما بیشتر آنها نمیدانند که باید با این ارزشهای مردمی چه کاری انجام دهند و چگونه خود را وفق دهند و بدانند چه مردم بیشتر چه سبکی را میپسندند.همین کار که هنرمندان نمیدانند در چه سبکی فعالیت کنند و همین سردرگمی بر کار ما هم تاثیر میگذارد.این فقط مشکل از هنرمند های ما نیست بلکه مشکل از عموم ملت است چون از هنرمند ها حمایت های درست و فرهنگی نمیشود که هنرمند بتواند از این طریق یک کار جدید بسازد و این هم ناشی از نداشتن سیستم و ارگان مناسب در کوردستان است و تنها هنرمندان مقصر نیستید.مردم هم باید از کار هنرمند ها حمایت کنند،آلبوم هایشان را بخرند چون اگر حمایت نباشد کل کارشان تبدیل به ضرر میشود و اگر این اتفاق بیفتد کارهای تولیدی ضعیف تر و کمتر می شود.

آیا تاکنون با کارگردان ها برای تنظیم آهنگ فیلم ها همکاری کرده‌اید یا در برنامه‌ی کاریتان قرار دارد؟
ما در کوردستان صنعت سینما نداریم و به همین خاطر نیازی برای موسیقی فیلم ایجاد نمیشود.در فیلم ها از موزیک های آماده که به صورت بیکلام پخش شده است استفاده میکنند و خیلی کم پیش می‌آید که برای موسیقی فیلم هزینه کنند و این هنوز در میان مردم جای نگرفته و دلایل زیادی دارد.من دوست دارم در این زمینه کار کنم اما تا کنکون موقعیتش پیش نیامده است.

آیا شخص خاصی را تا کنکون در کارتان الگو قرار داده‌اید؟
الگوی من دونفر از استاد بزرگ کورد است یکی از آنها استاد مجتبی میر‌زاده است و یکی دیگر استاد دلشاد سعید است.من بیشتر از این دو استاد الگو میگیرم و ده‌ها و صدها بار کارهایش را شنوا بوده‌ام و اگر نُتی از آنها موجود بوده سعی کرده‌ام آنرا آنالیز کنم و همچنین از آنها الهام گرفته و تاثیر زیادی بر من داشته‌اند.راه آنها باید ادامه داشته باشد.حامی من پدرم بوده است که پشتیبانم بوده و استعداد من را پرورش داده است و این شرایط را برای من فراهم کرده که بتوانم پیشرفت کنم و در این زمینه فعالیت داشته باشم.

هنرمندان در کارتان زیاد دخالت میکنند؟
دخالت کردن با نظر دادن تفاوت دارد.من نظرات و پیشنهادات را میشنوم و اگر موجه باشد مشکلی ندارد اما تا به حال زیاد اجازه دخالت کردن نداده‌ام چون کار آهنگسازی کاملا کاری تخصصی و علمی است و خارج از بحث سلیقه‌ای است.

از دخالت هایشان ناراحت نمیشوید؟
حقیقا زیاد به دخالت ها گوش نمیکنم تا ناراحت شوم.

شغلتان تا چه حد بر زندگی شخصیتان تاثیر گذاشته است؟
شغل و علاقه‌مندی و تحصیلات ‌و وقت من همه یکی است و جدا از هم نیست.شخصیت من خوب یا بد،موسیقی است که آنرا پرورش داده‌است.

اگر مهم ترین شخص زندگیتان از شما بخواهد که یکی از هنرهایتان را ترک کنید این کار را خواهید کرد؟
من قطعا هنرم را انتخاب میکنم چون اگر هنرم را انتخاب نکنم دیگر من،من نیستم چون این هویت من است اگر این هنر را نداشته باشم دیگر دلزار عابدی نیستم پس وقتی کسی هویت خود را گم کند و هنرش را دوست نداشته باشد قطعا نمیتواند کسی دیگر را دوست داشته باشد.

کلام آخرتان را بفرمایید.
در آخر فقط باید از هم نسل های خودم تقاضا می‌کنم که نسبت به فرهنگ و هنر کوردی احساس مسئولیت کنند چون بە راستی در وضعیت بحرانی قرار دارد.
از شما هم سپاسگذارم که وقتتان را در اختیار من قرار دادید.

مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا