به بهانه خداحافظی دکتر عثمانی از سیاست! سه دوره نمایندگی و دیگر هیچ

عبدالعزیز مولودی

دکترای علوم سیاسی

به صورت پیش وقت آقای #دکتر-عثمانی، نماینده سه دوره ی اخیر بوکان در مجلس، اعلام کردند که دیگر در رقابت های انتخاباتی شرکت نمی کنند، با این توجیه که گویا سیاست آلوده است و بجای آن خانواده را در اولویت قرار می دهند. به نظر می رسد دوازده سال زمان زیادی برای رسیدن به این نتیجه ی بدیهی است. آگاهان به طبیعت سیاست و قدرت، هیچوقت در بازی سیاست اینگونه در مورد آن قضاوت نمی کنند. البته روابط قدرت همواره آلوده بوده و هست. پیراستن سیاست و قدرت از آلودگی، مبنای فلسفه ی سیاسی بوده و حتی اندیشه های سیاسی که بر پایه ی حفظ قدرت استوارند، پیش فرض هایی را برای زدودن دامن قدرت از آلودگی مطرح کرده اند، ازجمله با تبیین نظریه ی دمکراسی، به مصاف اقتدارگرایی سنتی و مدرن رفته اند و… . بنابراین، مشخص است که قدرت باید در چهارچوب قانون قابل قبول عقل بشر بوده و به شدت کنترل شود تا به فساد آلوده نشود.
باری، دوری کردن از سیاست و ترجیح خانواده بر سیاست، نافی این امر نیست که نتوان کارنامه ی نمایندگی دکتر عثمانی را مورد نقد و ارزیابی قرارداد. در ابتدای راه تصور می شد که با حضور ایشان در مجلس، موقعیت شهرستان بوکان دچار تحول قابل توجه خواهد شد. اما، با گذشت اندک زمانی مشخص شد ایشان نه تنها برای شهروندان و مخصوصا افراد با نفوذ و موثر بوکان هیچ برنامه ای در راستای توسعه ی شهرستان ندارند، بلکه حتی برای تعداد مشخص اطرافیانشان نیز نمی توانند برنامه ریزی کنند. آنچه بیشتر به آن اهمیت دادند، راه اندازی وضعیتی از پیرو پروری مبتنی بر اطاعت محض برای تحقق ایده های شخصی ایشان بود، امری که اگرچه برخی از تابعان ایشان را از این گذر، به موقعیت های اداری رساند؛ اما به دلیل ناتوانی شخصی و کاری آنها، سیستم اداری را با مشکل ناکارآمدی، رابطه بازی و در نهایت عقب ماندگی شهرستان نسبت به شهرهای همجوار روبرو کرد.
نیروی انسانی آموزش دیده ی شهرستان، در این دوره مورد بی مهری قرار گرفته و کسانی که با ایشان موافق نبودند، به ناچار از شهرستان مهاجرت کرده، به استان های مجاور رفتند.
منتقدان ایشان، با عناوینی چون داشتن عقده های شخصی و موقعیت طلبی متهم می شدند که چون مورد توجه نماینده ی محترم واقع نشده اند، به مخالفت با ایشان برخاسته اند.
به سکوت وادار کردن برخی از منتقدان ایشان از طریق استخدام فرزندان آنها در موقعیت های اداری، مورد دیگری است که قابل تامل است.
یکی از خواسته های اساسی از نمایندگان مجلس، تلاش برای ایجاد فضای امن و به عبارتی از ایجاد فضای امنیتی در حوزه ی انتخابیه جلوگیری کنند. کارنامه ی دکتر عثمانی در این زمینه، مخصوصا در ارتباط با منتقدان، متاسفانه به جهت عکس بوده است.
وارد شدن به موضوعاتی که برخلاف خواست عمومی مردم حوزه انتخابیه ی ایشان بوده و به سیاست بازی چند سویه تعبیر می شد، از نتایج این امر، تغییر جهت های سریع و متضاد در موضع گیری های سیاسی بود که موجب یاس و ناراحتی مردم در این شهرستان و حتی در سطح وسیع تر می شد.
دخالت در امور شهری که جزو وظایف نمایندگان مجلس نیست، مانند ایجاد ائتلاف انتخاباتی در انتخابات شوراهای شهر و ایجاد چالش و تنش به مدت حداقل دو یا سه سال در اداره ی امور شهری بوکان، یا تلاش برای داشتن ستاد انتخاباتی برای انتخابات ریاست جمهوری، در حالیکه اقتضای قانونی این بود که به عنوان نماینده ی مجلس، از موضع انتقادی با دولتی برخورد نمایند.
دخالت در استخدام های معدود ادارات دولتی و نشاندن هواداران خود در این موقعیت ها با استفاده از نفوذ قدرت نماینده ی مجلس، مورد دیگری است که نشان آشکاری از فساد در قدرت است. زیرا این امر، برابری حقوق شهروندان را نقض کرده و مانع از استخدام افراد شایسته شده است.
در دوران تصدی استانداری آقای سعادت، ایشان یک بار به بوکان آمدند. این فرصت قابل استفاده بود برای شهرستان، اگر هماهنگی میان بخشهای اداری وجود می داشت. در جلسه ای که با حضور ایشان و دکتر عثمانی در فرمانداری برگزار شد، حمله ی دکتر عثمانی به شورای شهر و ایجاد مناقشه و جدال لفظی میان آنها، هم اعتبار شهرستان را در نزد استاندار خدشه دار کرد، هم این فرصت را از بین برد که با حضور استاندار، حداقل امتیازی از وی برای شهرستان گرفته شود.
غیبت های طولانی از مجلس، مخصوصا در برخی از برهه ها که بودجه ی دولت در حال رسیدگی بود و بسیاری از نمایندگان در این مواقع برای کسب امتیازاتی از بودجه به نفع حوزه های نمایندگی خود تلاش مضاعف می کردند، ایشان در مجلس حضور نداشتند یا حضوررشان برای شهرستان سودی در پی نداشت.
دربرآورد نهایی، با توجه به دوره ی طولانی دوازده ساله ی تصدی در مقام نمایندگی مجلس، مانع از ایجاد یک استراتژی منسجم برای توسعه ی شهرستان بوکان شدند. در حالیکه این مدت زمان طولانی، در کنار نفوذی که به هرحال برای خود در میان نظام برای خود دست و پا کرده بودند – از این رهگذر به هیئت رئیسه ی مجلس رسیدند و از ابتدا هم این امر را به عنوان استراتژی انتخاباتی خود مطرح می کردند- می توانستند بهتر عمل کنند. اگر در این زمینه بخواهم نتیجه گیری کنم، می توانم بگویم که کارنامه ی دکتر عثمانی در حوزه ی نمایندگی بوکان، در واقع هیچ بوده است. امیدوارم دوستانی که خود را برای انتخابات مجلس آینده ثبت نام کرده اند، از تجربه ی دکتر عثمانی عبرت بگیرند .