*احمد یوسفی
نوشتە ذیل ابراز شعور و احساس اینجانب نسبت بە سالمندان عزیز است و اینک دوباره قلم را فرا خواندە ام ، واژە ها را بسیج نمودم ،از اندیشه یاری طلبیدم کە بر صفحەای سفید گرد هم آیند و با گیراترین کلمات در وصف سالمندان بنویسم.
زمان چە زود میگزرد…کسی که دیروز کودکی بازیگوش بود، امروز جوانی پر شور و فعال است و فردا پیری با تجربە ولی ناتوان..سالمندی بخشی از جریان بی توقف و اجتناب ناپذیر زندگی ماست ، هر مرحلە از حیات رنگ و بوی خود را دارد و پیری پاییز زندگی ،رعایت احترام و منزلت آنها مادربزرگ ها و پدر بزرگ ها کە سالهای زندگانی خود را صرف تٲمین زندگی و پرورش نسل های بعد و جوانان امروز کردەاند،در دوران پیری و ناتوانی باید مورد توجە و حمایت ،احترام و محبت قرار گیرند . در فرهنگ ایرانی ،احترام بە سالمندان و ریش سفیدان ،سنتی دیرینە است کە عمری هم پای این سرزمین کهن سال دارد ، در تعالیم دینی ما نیز بر حفظ حرمت پیران و بزرگان تٲکید بسیاری شدە ، تا آن جا کە از آنها بە عنوان خیر ماندگار یاد شده است. سالمندان سرمایە معنوی جامعە اند و وجودشان ارزشمند است، پیری بە معنی بی ثمری نیست ، در جامعە ی امروز ما سالمندان حضور و نقشی تعیین کنندە دارند ، بسیاری همچنان در عرصە های کار و تلاش فعال اند و شماری اگر چە در بازنشستگی بە سر می برند ولی شمع وجودشان گرمی بخش اطرافیان است ، بە یادبیاوریم کە ثبات و انسجام بسیاری از خانوادەها از برکت وجود آنها پا برجاست و در دامان پر مهر مادربزرگ ها و پدربزرگ هاست کە بسیاری از کودکان پرورش می یابند و می بالند. در گذشتە های نە چندان دور و در همین شهر ،رسم بود کە نوجوانان و جوانان در هر جا بە یاری سالمندان بشتابند ، تا خانە همراهی شان کنند، بارشان را به منزل برسانند و در اتوبوس یا مکان های عمومی ، صندلی خود را بە آنها پیشکش کنند ، ولی متٲسفانە امروز کمتر از گذشتە چنین رفتارهایی را کە نشانە ی ادب و جوانمردی ایرانی است. می بینیم ،برعکس ،حتی در مواقعی رفتارهای نامهربانانە و غیر محترمانە ای را هم با بزرگانمان شاهدیم ، راستی جامعەای که جوانانش بە پدران و مادران پیر خود احترام نمیگذارند بە کجا می رود و جوانان توانای امروز کە پیران ناتوان فرمایند از فرزندان آیندە ی خود چە رفتاری خواهند دید؟
شتاب و سرعت زندگی شهری و گرفتاریها و تنش های بی پایان آن نباید ما را از حال سالمندان و رعایت احترام آنها غافل کند . بیایید توجە داشتە باشیم که سالمندان از جهت جسمی و روانی ضعیف شدە اند ونیاز بە یاری و حمایت ما دارند ،در رفتار با سالمندان احترام گذاشتن و محبت را فراموش نکنیم و رفتار ما باید انسانی و مهربانانە باشد ، نە ترحم آمیز! سالمندان را تنها نگذاریم ، آنها را در کارهای روزمره دخالت دهیم و از آنها مشورت بخواهیم ، افراد سالمند اغلب حساس و زود رنج شدە اند از شوخی های نابجا و بیان سخنان کنایە آمیز در حضور آنها خود داری کنیم ..
و در آخر از یاد نبریم کە سالمندان هم عضوی از این جامعە اند و در آن هم سهم و حق دارند ،پس بە حقوق آنها احترام بگذاریم.
